Waarom zonbescherming:
De lengte van de telomeren aan beide uiteinden van onze chromosomen bepaalt tot op zekere hoogte onze menselijke levensduur. Omdat elke keer dat een cel zich deelt, de telomeren aan de bovenkant van de chromosomen korter worden. Wanneer de telomeren niet meer kunnen worden ingekort, zullen de cellen niet meer delen. Op dit moment bereiken de cellen de algemeen aanvaarde limiet van 100 delingen en beginnen ze af te sterven. Telomeren zijn rijke tandemherhalingssequenties die zich aan de uiteinden van lineaire chromosomen bevinden. Onze menselijke telomeerstructuur is (TTAGGG)*n. Naarmate het aantal celgeneraties toeneemt, wordt de lengte van telomeren geleidelijk korter. Tegelijkertijd worden telomeren, omdat de lengte van celtelomeren in de weefsels van oudere individuen korter is dan die van jongere individuen, biologisch beschouwd als moleculaire markers van cellulaire veroudering.
Als we elke dag worden blootgesteld aan ultraviolette straling met hoge intensiteit, zullen de telomeren de ultraviolette energie absorberen om ervoor te zorgen dat het DNA niet wordt beschadigd, waardoor de telomeren ook worden ingekort. Binnen- en buitenlandse studies hebben aangetoond dat, aangezien DNA het belangrijkste doelwit is van celbeschadiging veroorzaakt door ultraviolette straling, natuurlijke veroudering en fotoveroudering uiteindelijk de telomeren kunnen verkorten via verschillende mechanismen, waardoor een reeks veranderingen ontstaat die verband houden met veroudering.
Om te overdrijven en te vergroten: het bovenstaande zijn de redenen waarom we bescherming tegen de zon nodig hebben. Gelukkig hebben we de bescherming van de atmosfeer, die ons helpt de meeste ultraviolette straling te blokkeren, en de rest moeten we zelf doen. Laten we eerst de ultraviolette straling begrijpen.
Wat is ultraviolette straling:
Ultraviolette stralen zijn licht met een golflengte van 10 nm tot 400 nm in zonlicht. Op basis van een ruwe analyse kan worden aangenomen dat de ultraviolette stralen die door de zon worden uitgestraald, UVA, UVB en UVC omvatten.
1) UVA-golflengte is 320 nm ~ 400 nm, lange golf. Het heeft een sterk penetrerend vermogen en kan door het meeste transparante glas en plastic dringen. Meer dan 98% van de langgolvige ultraviolette straling in zonlicht kan de ozonlaag en wolken doordringen en het aardoppervlak bereiken. UVA kan rechtstreeks de dermislaag van de huid bereiken, elastische vezels en collageenvezels vernietigen en onze huid bruinen;
2) UVB-golflengte is 280 nm ~ 320 nm, middengolf. Het kortere golflengtegedeelte wordt geabsorbeerd door transparant glas. Het grootste deel van het middengolf ultraviolette licht in zonlicht wordt geabsorbeerd door de ozonlaag. Slechts minder dan 2% kan het aardoppervlak bereiken. In de zomer en middag zal het vooral sterk zijn. UVB-ultraviolette stralen hebben een erytheemeffect op het menselijk lichaam en kunnen het mineraalmetabolisme en de vorming van vitamine D in het lichaam bevorderen. Langdurige blootstelling kan echter roodheid, zwelling en vervelling van de huid veroorzaken;
3) UVC-golflengte is 100 nm ~ 280 nm, wat een korte golf is. Het doordringend vermogen is het zwakst en kan niet doordringen in de meeste transparante glas- en kunststoffen. De kortegolf-ultraviolette stralen in zonlicht worden bijna volledig geabsorbeerd door de ozonlaag.
“De ozonlaag van de aarde blokkeert 97-99% van de ultraviolette straling die de atmosfeer binnendringt. 98,7% van de ultraviolette straling die het aardoppervlak bereikt, is UVA. UVC en straling met hogere energie dragen bij aan de productie van ozon en de vorming van de ozonlaag. Onder hen is UVA het meest kankerverwekkend, en de effecten ervan op zonnebrand en zonnebrand zijn 1000 keer groter dan die van UVB. UVC wordt over het algemeen geblokkeerd door de ozonlaag. ”
Het principe van zonbescherming:
Voor de overgrote meerderheid van de mensen is bescherming tegen de zon een probleem dat niet kan worden genegeerd, maar voor degenen die last hebben van huidontstekingen, puistjes of acne moeten ze stap voor stap het probleem één voor één oplossen. naar de aarde manier. Persoonlijk denk ik dat wanneer huidproblemen duidelijk zijn, het dragen van zonnebrandcrème een last kan zijn en contraproductief kan zijn. De hoge alcoholconcentratie in Japanse zonnebrandcrème kan bijvoorbeeld ontstekingen verergeren, puur fysieke zonnebrandcrème kan problemen veroorzaken zoals verstopte poriën, enz. Op dit moment is het passender om puur fysieke maatregelen te nemen, zoals het dragen van een masker, een zonnebrandcrème hoed, en een zonnebrandparasol vasthouden, enz.
Er zijn twee principes van zonbescherming: Het eerste is fysieke zonbescherming, waarbij bescherming tegen de zon wordt bereikt door ultraviolette stralen te reflecteren of te verstrooien. De meest voorkomende fysieke zonnebrandmiddelen zijn zinkoxide en titaniumdioxide. Deze twee zijn door de FDA goedgekeurd als eersteklas zonnebrandmiddelen. Ze zijn zeer veilig en stabiel. Het nadeel is dat ze zich op het huidoppervlak zullen afzetten, wat whitening wordt genoemd. De grootte van de deeltjes kan ook de afscheiding van de talgklieren beïnvloeden, waardoor verstoppingen ontstaan.
De andere is chemische zonnebrandcrème, die zonnebrandeffecten bereikt door ultraviolette energie te absorberen. Veel voorkomende chemische zonnebrandmiddelen zijn Octyl Methoxycinnamate, Benzophenone-3, Homosalate, Diethylaminohydroxybenzoyl Hexyl Benzoate, Diethylhexyl Butamido Triazone, Ethylhexyl Triazone, enz. Het nadeel is dat de meeste ervan in olie oplosbaar zijn, dus de eindproducten zijn relatief olieachtig.
Om de sterke punten te maximaliseren en zwakke punten te vermijden en algehele bescherming te bieden, is een combinatie van fysieke en chemische zonnebrandmiddelen daarom ook de formulestrategie van veel merken.
Weten over zonnebrandmiddelen:
Zonnebrandmiddelen spelen een directe en beslissende rol bij de bescherming tegen de zon. Laten we hieronder enkele zonnebrandmiddelen opsommen:
(1) Ethylhexyl Methoxycinnamaat (Octinoxaat), de afkorting is OMC:
Ethylhexyl Methoxycinnamaat (OMC) is de meest voorkomende UVB-zonnebrandcrème op de markt en wordt veel gebruikt. Als UV-absorberend middel heeft Ethylhexyl Methoxycinnamaat een grote geconjugeerde π-binding in zijn molecuul. Deze geconjugeerde structuur kan worden gezien als een benzeenring als kern, waarbij de ene zijde zich uitstrekt om het zuurstofatoom in de substituerende methoxygroep op te nemen, en de andere zijde zijde die zich uitstrekt tot de dubbele binding en estergroep in een andere substituent.
Deze geconjugeerde structuur bepaalt het vermogen van het materiaal om ultraviolet licht te absorberen. Ethylhexylmethoxycinnamaat kan ultraviolette stralen absorberen in het golflengtebereik van 280 nm tot 320 nm, met maximale absorptie bij 311 nm. Daarom heeft het een goed beschermend effect tegen UVB, heeft het een hoge absorptiesnelheid, goede veiligheid en olieoplosbaarheid. Daarom wordt het veel gebruikt in dagelijkse chemicaliën, kunststoffen, ook op gebieden zoals rubber en coatings, als een in olie oplosbare vloeibare UVB-absorber. Het kan worden gemengd met verschillende zonnebrandmiddelen. Het heeft een minimale toxiciteit en is relatief veilig, met een concentratielimiet van 10%.
(2) Avobenzone (Butyl Methoxydibenzoylmethaan), ook wel Parsol 1789 genoemd:
Avobenzone is een belangrijk UVA-zonnebrandmiddel dat UVA in de 320 nm tot 400 nm-band kan absorberen en een deel van de UVA-I kan blokkeren. Het effect op UVA-II is echter zwak en de maximale absorptiegolflengte is 357 nm, dus wordt het vaak gemengd met benzofenon-3. Hoewel het zeer veilig is, is het grootste nadeel van Avobenzone de fotostabiliteit. Na blootstelling aan ultraviolette straling wordt het geleidelijk afgebroken en verliest het zijn zonnebrandeffect. Vooral in combinatie met Octinoxaat (OMC) kan het de foto-instabiliteit van avobenzone vergroten, waardoor de UVA-beschermingstijd wordt verkort. Avobenzone kan reageren met mineralen om gekleurde complexen te vormen, die vervende eigenschappen hebben en vlekken op kleding kunnen veroorzaken. Probeer ze dus niet aan te raken op kleding.
Avobenzone werd gepatenteerd in 1973 en goedgekeurd in de Europese Unie in 1978. Goedgekeurd door de FDA in 1988. Het gebruik ervan wordt wereldwijd erkend. Om de fotostabiliteit te vergroten, combineren veel bedrijven het meestal met andere zonnebrandingrediënten om het systeem te stabiliseren.
(3) Benzofenon-3 (Oxybenzone), de afkorting is BP-3:
Benzofenon-3 is een hoogrenderende breedspectrum ultraviolette absorbeerder, een lichtgeel kristallijn poeder, met de voordelen van een hoge absorptiesnelheid, niet-toxiciteit, niet-teratogeen effect en goede stabiliteit tegen licht en hitte. BP-3 is een effectieve breedspectrumabsorber met maximale bescherming in de kortegolf-UVB- en UVA-spectra (UVB ongeveer 285 nm, UVA ongeveer 325 nm). Het wordt veel gebruikt in zonnebrandcosmetica zoals zonnebrandzalven, crèmes, honing, lotions en oliën, en kan ook worden gebruikt als antiverkleuringsmiddel voor producten die verkleuren door lichtgevoeligheid.
(4) Octocryleen (2-ethylhexyl-2-cyaan-3,3-difenylacrylaat):
Octocryleen komt ook relatief vaak voor. Het is een in olie oplosbaar spectrum-ultravioletabsorberend middel dat UVA en UVB kan absorberen in het middengolflengte-ultraviolet bereik van 250 nm tot 360 nm. Het wordt vaak samen met andere zonnebrandmiddelen in zonnebrandmiddelen gebruikt, vanwege de hoge absorptiesnelheid, niet-toxiciteit, niet-teratogene werking, goede stabiliteit tegen licht en hitte, kan het een hoge SPF-zonbeschermingsindex bereiken.
(5) 4-methylbenzylideenkamfer (4-MBC):
4-MBC is een UVB-zonnebrandmiddel dat in China, Australië en Japan aan zonnebrandcrème mag worden toegevoegd. De Amerikaanse FDA staat het gebruik ervan echter niet toe. Europese studies zijn van mening dat 4-MBC giftig is voor de schildklier en de menselijke hormonen zal verstoren, en de dosering mag niet hoger zijn dan 4%.
(6) Homosalaat (3,3,5-trimethylcyclohexylsalicylaat), de afkorting is HMS:
Homosalaat is een ultraviolet UVB-zonnebrandmiddel. Het is een kleurloze en transparante vloeistof, onoplosbaar in water en kan ultraviolette stralen absorberen in de UV-B-band van 295 nm ~ 315 nm. Het is geschikt voor waterbestendige formules. Dit product heeft SPF-verhogende eigenschappen, die de huid effectief kunnen beschermen en huidschade veroorzaakt door langdurige blootstelling aan ultraviolette straling kunnen verminderen. Dit product is een algemeen chemisch product, niet-ontvlambaar, niet-explosief, niet-giftig en onschadelijk, en heeft een goede opslag- en transportstabiliteit.
(7) 2-Fenylbenzimidazool-5-sulfonzuur (Ensulizol), de afkorting is PBSA:
2-Fenylbenzimidazool-5-sulfonzuur is een zeer efficiënte UVB-absorber met een ultraviolet-absorptiesnelheid van minimaal 920 bij ongeveer 302 nm. Het kan ook een klein deel van de UVA-band absorberen en is een in water oplosbaar chemisch zonnebrandmiddel, vaak gebruikt in combinatie met andere ingrediënten zoals avobenzone, titaniumdioxide, zinkoxide of bis-ethylhexyloxyfenol methoxyfenyltriazine.
Onder zonlicht zullen het beschermende vermogen en de beschermende kwaliteit ervan in de loop van de tijd niet geleidelijk afnemen, waardoor het de afbraak van andere UVB-blokkerende stoffen in zonnebrandcrème tot op zekere hoogte kan verlichten. Dit product heeft een verfrissende en niet-vette textuur en kan ingenomen ultraviolette straling omzetten in minder schadelijke infraroodstraling en warmte-energie.
(8) Isopentyl-4-methoxycinnamaat (Isoamyl-p-methoxycinnamaat):
Isopentyl-4-Methoxycinnamaat is een ultraviolet UVB-zonnebrandmiddel, een chemisch zonnebrandmiddel. Het is goedgekeurd voor gebruik in de Europese Unie, maar Japan verbiedt het gebruik ervan met een aantal specifieke ingrediënten.
(9) 2-Ethylhexylsalicylaat (Octisalaat), ook wel Octylsalicylaat genoemd:
Octylsalicylaat heeft geconjugeerde π-bindingen, die ultraviolette stralen kunnen absorberen en de ultraviolette energie in warmte kunnen omzetten en deze kunnen vrijgeven om het doel van bescherming tegen de zon te bereiken. Octylsalicylaat kan ultraviolette stralen in de band van 280 nm tot 300 nm absorberen en wordt gebruikt als UVB-absorptiemiddel in zonnebrandcosmetica.
Hoewel octylsalicylaat een kleiner UV-absorptievermogen heeft, is het veiliger en minder giftig dan de meeste andere zonnebrandmiddelen. Het is ook goedkoop, dus het is een type ultravioletabsorber dat vaak wordt gebruikt.
(10) Diethylaminohydroxybenzoylhexylbenzoaat (Uvinul A Plus):
Diethylaminohydroxybenzoylhexylbenzoaat is een breedbandig, in olie oplosbaar UV-absorberend middel, wit tot gebroken wit kristallijn poeder. Het heeft een sterke absorptie van ultraviolette stralen in de gehele UVA-band (320 nm-400 nm). De formule heeft slechts een kleine hoeveelheid nodig om de SPF-waarde te verhogen. Diethylaminohydroxybenzoylhexylbenzoaat is ook een effectieve lichtstabilisator voor Avobenzone.
(11) Ethylhexyltriazon (Uvinul T 150), de afkorting is EHT:
UV-absorber Ethylhexyl Triazone is een wit of gebroken wit kristallijn poeder, een zeer efficiënte en lichtbestendige UVB-absorber met een maximale absorptiegolflengte van 315 nm. Het heeft een sterke lichtstabiliteit, sterke waterbestendigheid en goede affiniteit voor huidkeratine. Ethylhexyl Triazone kan bij lage concentraties hoge SPF-waarden bereiken, heeft dus goede ecologische eigenschappen en is ideaal voor het ontwikkelen van formules van hoge ecologische kwaliteit.
(12) Bis-ethylhexyloxyfenol Methoxyfenyltriazine (Bemotrizinol):
Bis-ethylhexyloxyfenol Methoxyfenyltriazine is een nieuw type breedspectrumzonbescherming dat zowel UVA als UVB kan absorberen. Het is een in olie oplosbare chemische zonnebrandcrème met goede fotostabiliteit en geen oestrogene activiteit. Het is goedgekeurd door de Europese Unie. De zonnebeschermingsband is erg breed, met de maximale absorptiepiek bij 342 nm, maar na 370 nm is de absorptie slecht. Bis-ethylhexyloxyfenol Methoxyfenyltriazine heeft een hoge absorptie-efficiëntie. Het gebruik van een kleine hoeveelheid heeft een goed effect op het verbeteren van de bescherming tegen de zon. Bemotrizinol kan Avobenzone ook effectief stabiliseren, en dit stabiliserende effect zal niet teniet worden gedaan door andere ingrediënten (zoals OMC).
(13) Methyleen-bis-benzotriazolyltetramethylbutylfenol (bisoctrizol):
Methyleen-bis-benzotriazolyltetramethylbutylfenol is een in water oplosbaar UVA-beschermingsmiddel. Het is een organisch molecuul met grote deeltjes dat kan worden opgelost in de waterfase. Het heeft een hoge stabiliteit. Het kan niet alleen ultraviolette stralen absorberen en omzetten, maar heeft ook bepaalde functies voor het reflecteren en verstrooien van ultraviolette stralen. De zonnebrandband is ook erg breed. Voor langegolf UVA, vooral de 380 nm-400 nm-band, is dit de dode zone van elk ander zonnescherm, maar methyleen-bis-benzotriazolyltetramethylbutylfenol kan nog steeds enkele absorptie-eigenschappen behouden. Wanneer het samen met bis-ethylhexyloxyfenolmethoxyfenyltriazine wordt gebruikt, kan het de tekortkomingen van bis-ethylhexyloxyfenolmethoxyfenyltriazine wat betreft onvoldoende absorptie na 370 nm compenseren.
(14) Dinatriumfenyldibenzimidazooltetrasulfonaat (Bisdisulizol-dinatrium), de afkorting is DPDT:
Dinatriumfenyldibenzimidazooltetrasulfonaat is een zeer efficiënte, lichtstabiele UVAⅡ-absorber. Het is een geel kristallijn poeder, vrijwel geurloos en heeft een uitstekende stabiliteit. De minimale UV-absorptiesnelheid nabij 340 nm is 770. Dinatriumfenyldibenzimidazoltetrasulfonaat is zeer veilig en dringt in principe niet in de huid. Geschikt voor heldere zonnebrandproducten op waterbasis, zoals gels of heldere sprays, maar ook voor crèmes en lotions.
(15) Titaandioxide (TiO2):
Titaandioxide is een uitstekende fysieke zonnebrandcrème in poedervorm. Het blokkeert ultraviolette stralen UVB en een deel van UVA door reflectie en verstrooiing. Het wordt bijna niet door de huid opgenomen en is dus zeer veilig. Alleen een hoge concentratie van meer dan 5% kan de UVA-straling echter volledig blokkeren. Omdat het tot de categorie pigmenten behoort, moeten hoge concentraties worden toegevoegd om betere zonbeschermingseffecten te bereiken. Daarom wordt het wit wanneer het op de huid wordt aangebracht. In combinatie met zijn hoge olie- en waterabsorberende eigenschappen kan het gemakkelijk droge huid veroorzaken. Om het gebruiksgevoel en het zonbeschermende effect van titaniumdioxide te verbeteren, wordt het meestal heel fijn gemaakt, maar ultrafijn titaniumdioxide reflecteert niet maar absorbeert ultraviolette stralen en heeft een sterke fotokatalytische activiteit, dus het proces van titaniumdioxidedeeltjes, coatingtechnologie, zal leiden tot grote verschillen in zonbeschermingseffecten en gebruiksgevoel.
(16) Zinkoxide (ZnO):
Vergeleken met Titaandioxide heeft Zinkoxide een breder bereik aan UV-golflengten dan Titaandioxide, en omvat zowel UVA als UVB. Zonnebrandmiddelen op basis van titaniumdioxide hebben een sterk vermogen om UVB te weerstaan, terwijl zinkoxide beter is tegen UVA. Op dezelfde manier absorbeert Zinkoxide niet alleen olie, maar ook vocht, wat na gebruik een droge huid kan veroorzaken. Zinkoxide kan worden gebruikt als wit pigment, dus bleken is ook onvermijdelijk bij gebruik op het gezicht.
Posttijd: 04-nov-2023